YÜZEY – 18

– beni özlemiyor musun?

– beklemiyorum.

– evet, ikisi aynı şey.

artık yalnız başına düşünme zamanıdır. öfkeni umursayacak kimse kalmadığından, öfkelenmenin de anlamı yoktur. öfke, yalnızlığa elverişli bir duygu değildir çünkü. öyleyse yolun başına gelmelisindir bir an önce. düşlerini karartan düşünceler… çektiğin ve çektirdiğin acılar, seni yola çıkaran sözler, sebepler… yani sözlerin, yani sebeplerin… düşündükçe yalanlarından sıyrılırsın. düşündükçe korku kaplar içini. hiçbir şey kontrolünde değildir ve hiç olmamıştır bile. zihnindeki bulutlar ansızın dağılıverir. “sevgi!” dersin birden bire, “nerdesin allahın cezası?!”

onca zaman itip kaktığın sevgi.

>> vassilis saleas / weeping eyes / 2’57”