ölüler dirilirdi, çıkamazdım ki otelden
ben otelden hiç çıkamazdım ki
edip cansever
valizi topladın. banyoda diş fırçan, şampuanın kalmıştır. prizde şarj aleti, klasik. odaya girer girmez bir sigara yakmıştın pencerenin önünde. perdeyi hafif aralayıp, üç dört hafta boyunca bakacağın görüntüyü çekmiştin içine. giderken de öyle yapacaksındır, klasik. hepsi aynı. içeri girersin ve hangi şehirde olduğunun önemi kalmaz. antep de olabilir, zonguldak da. fark etmez. yatak, koltuk, banyo, havlu, loş ışık, televizyon, pencere, içki, kitap, sigara, sessizlik…
yalnızlık.
ilk ne zaman başkalarının yalnızlıklarıyla konuşmaya çalıştın, odalarda bıraktıkları? ne zaman dalaştın ilk? ve neden aşık oldun ki otel yalnızlığına?
veda zamanı. ünlü yalnızlıklarını lobiye bırak. kalabalık bir özlem karşılayacak seni.
>> Mark Lanegan / Hotel / 3’10”
"Yollar Söyletir" tefrikasının tüm parçaları:
Yorumlar