İçeriğe geç →

YAĞMUR AYINDA BERABER

gideriz yağmur ayında -bizim değil-
çocukların gözleriyle dinlenirken ilkbahar!
cesaret istemez hüzne
gözlerimiz buluttan iner yağmur özüyle
sus pus zamanlar düşer düşlerimize
kırık dizeler düşeriz yollara
dayanmaz yüreğimiz -bizim değil-
acıya
bir şehir daha düşer gözlerimizde…

gideriz yağmur ayında, yalnız!
dersin: sana oyun mu gelir
oyun mu bu öncesiyle tükettiğimiz, umut!
dersin: serseri bir yaradır hâl-i cana düşüren
sevdayı biz yarattık
odur ömrü bitiren

azı düşleri çürümüştür sevdanın artık…

uzaklara bakar gibi
bakarım, “anlamlı” bakarım gözlerine
anlarsın…

üşümüştür yalnızlık sokaklarda
aysarı lambalara utangaç bakışlarla
gideriz yağmur ayında beraber

değil.

Yorumlar

Yorum Yap >>