seni beklerken kendime başka bir ben uydurdum, aksi gibi o da seni beklemeye başladı.
bir çerçi geldi seni beklerken, senin, dedi, dizlerin çürümüş. her yerin oyuk oyuk. içinden, dedi, senin nehir mi geçti?
bir saatçi gelip adını söyledi, beni bul, dedi telaşla, aradım buldum, yüzüme güldü. şimdi git, dedi, şimdi git kendini kur. gözlerim doldu, gittim, saatim durdu.
seni beklerken satır araları düştü ardıma önüme. koşmasaydım düşecektim, ucuz kurtuldum, ilk paragraftan dönüp baktım geriye, başlıklar gördüm dizilmiş, üstü çizilmiş.
bir çocuk yanaştı tedirgin, tetikte misin, dedi, hâlâ tetikte misin? bekliyorum ya, dedim, daha ne yapayım? hazırlan, dedi, yola çıkacaksın yakında, eski bir şeylerle git, yazık olmasın.
elim düştü bileğimden, eğildim, almaya kalktım, gözüm düştü yerlere, kirli ağladım.
seni beklerken sağır oldum, kimseler seslenmedi. anlamadım boşluğumu, yanıldım.
başlıkların altını çizip yeniden yazmak, aynı anlamı taşıyan cümleleri farklı kelimelerle. daha önceden çizilmiş sınırları zorlayarak düşünmek ve teslim olmak düşündüğüne. her gece aynı anlamsızlıkta farklı karanlıklara uyanmak. zorlayacak evet dizleri, çok uzun süre ayakta durabilene kadar..