TARİHİN EN GÜZEL GOLÜ

tarihin en güzel golünü kendi kaleme atmış olmanın haklı gururunu yaşıyorum. zannetme ki farkında değildim rövaşataya kalkarken sırtımı döndüğüm üç direğin benim kalem olduğunun…ve fakat yaptığın orta, tarihe bi not düşmeyi icabettiriyordu. top havada süzülürken uzun uzun düşünme fırsatım olmadı elbette. bi an göz göze geldik, sen topun dibine yaptığın vuruşun ardından dizlerini kırmış rotayı izliyordun, topun düşeceği yerin benim durduğum nokta olduğunu ikimiz de biliyorduk. O an bi göz göze gelmişliğimiz olduğunu inkar edecek değilim şimdi. Gözlerindeki düşkırıklığı idi veya değildi o an yapmam gereken şeyden beni alıkoyan…bunu tespit etmek olanaksız. ama top bana doğru süzülüyordu işte. barajın bana göre sağından, sana göre solundan, çizdiği kavisle üzerime doğru geliyordu. sıçradığımda sen hariç herkes kafa vuracağımı zannediyordu. ama sen, ben topa daha dokunmadan ortaya doğru koşmaya başlamıştın bile. yüzünde, az önceki hüzünlü ifadeden eser yoktu. o an vazgeçmeyi düşündüm işte. çok geç de değildi. hala kafayla sana doğru gönderebilirdim topu. ama yapmadım. rövaşatayı anlatacak değilim. akşam tv’den izlemişsindir. seyircilerden gelen o koyu yuhalamadan da bahsetmeyeceğim. çok kafaya takmadım. bu sabah sözleşmemin feshedilmesine de çok fazla bozulduğum söylenemez. yalnız bi kendi kalene attığın gollerin gol krallığında hükmü olmadığını şimdiye kadar öğrenmemiş olmama pişmanım, bi de sabah sen apar topar giderken peşinden koşmak için daha erken davranmadığıma…