”ne güzel susuyosun suna”.
suna önce duymazdan geldiyse de ona bakmaya devam ettiğimi, tepki beklediğimi anlayınca direnmedi, kafasını kitabından kaldırıp simsiyah gözleriyle gülümsedi. dizlerini göğsüne çekmiş, uzun eteğini ayaklarına kadar indirip iki ayağının da arasında kilitlemiş, aradan bir şey görünür kazara diye. odanın bir köşesinde ki en güzel köşesi. tam balkon kapısının kenarı. efil efil. dışarda da bahçe sulanıyor tıpı tıpı tıpı tıpı. suna kafasını kitaptan kaldırıp gülümsedi, keçi boku gözleriyle. bi kaç kere kırptı gözlerini. sonra eğildi geri kitabına. konuşur mu? konuşmadı tabi. susuyor. suna bir güzel susuyor. suna senin olsa altı sene osuramazsın yanında. öyle güzel susuyor.
Yorumlar