Payanda / 11

İşte geçmiş zaman yalan olmasın yüz küsür aldım ben bundan bastım beşle onbire sıralı. Bi yandan da Volkan’ı sıkıştırıyorum, oğlum baban kaç bastı filan diye, hani ordan mevzu ne kadar garanti onu çözmeye çalışıyorum. Bi sonraki maaşı bağladım çünkü amına koyim. Zaten borç gırtlağa kadar.

Bilader neyse yarış başladı, benim göt yusuf yusuf, tak tak beş numara birinci onbir ikinci. Süpriz amına koyim, bire seksen veriyo ikili. Sekiz bin küsür lira. Kasa veremedi o zaman, gittik muhasebeden aldık parayı. Hipodromda o zaman yarışlar siz hatırlamazsınız. Ama ben uçuyorum, bi yandan da Volkan’ı arıyorum peder kaç aldı onu soracam. Ara ara buldum ben oğlanı, lan peder kaç aldı? Lan dedi ne pederi peder evde. E sen nerden aldın tüyoyu? Ya dedi gece bizim beş numaranın oğluyla onbir numaranın kızını gördüm rüyamda, bizim kömürlükte yiyişiyolardı. Hay dedim senin amına koyim ben. Hikayeye bak. Cepte sekiz bin küsür lira var. Ama maaşı bağlamışım. Oğlan komşuları yiyişirken görmüş onu da at yarışına yormuş manyak. Ben o parayı altı ay yedim bilader. Bak burdan şimdi hisseyi alacan, veriyorum bak hisseyi, her şey kısmet kardeşim. Herkes kısmetini yer” dediğinde önünde duran telefonu da çalmaya başlamıştı. Kepo, “Abi telefon” deyince Müfit abi göz ucuyla telefona bakıp ağır bir küfür savurarak ayaklandı. “Kalk kalk hadi” demesiyle Kepo’yla Serdar abi de sandalyelerinin arkasına astıkları montlarına davranıp kalktılar. Müfit Abi benim yüzümdeki, durumu anlamaya çalışan ifadeyi görmüş olacak ki “Melihim kalk sen de gel. Biraz işimiz var sonra devam ederiz” dedi. Şaşkın şaşkın toparlanıp peşlerine takılıverdim. Yolumuzda selam duran garsonların önünden geçerek pavyondan çıkıp Müfit Abi’nin kapının önünde duran arabasına bindik. İçerinin gürültüsünden sıyrılınca Müfit abi çalması duran telefonundan, büyük ihtimalle az önce arayan kişiyi aradı. “Alo, söyle başkan, tamam, tabi, on dakkaya oradayız”, can sıkıntısını belli etmekten çekinmeyerek üst üste, anlaşıldı dedikten sonra kapadı telefonu.