“Ölüler dirilirdi. Çıkamazdım ki otelden.
Ben otelden hiç çıkamazdım ki
Her şeyi bilen bir adam gibi gelip geçerdi
Kış
Ve hayaletler halinde kuş sürüleri
Gündüz ve gece…”
(Edip Cansever/ Otel)
Birkaç gün sonra Efrahim, Cité de Péra’da, arkadaşları ile yiyip içip eğleniyordu. Karşı masadaki Anna ona bakınca göz kırpıyordu.
Eleni o akşam da giyinip süslendi. Efrahim’in en sevdiği mezeleri hazırladı. Tatavla’daki evinde, pencere önünde, elinde likör kadehiyle beklerken uyuyakaldı.
Leon otelden hiç çıkmadı.
Yorumlar