SYKLMLR Yazılar

Dört arkadaştır onlar. Finallerden sonra eve bir karı çağırdılar. En iyisini bulurum dedi iİsmail, tamam dediler. Dört kişi olunca indirim de yapar. Başbakanlık bursları birleşti. Kadını Taksim’den aldı İsmail Çapa’ya… Devresinin bütün partilerini düzenleyerek arabayı çekmişti altına. Kolay değil esnaf çocuğu. Neyse geldiler öğrenci evine. Nasıl, dedi ismail, beğendiniz mi Muallayı? Kadın karnı burnunda hamileydi. Al bacım dediler para sende kalsın, uğurlar ola. İsmail böyle bir orospu çocuğudur işte. Geçmiyor sivilceleri bu nedenden, kaç defa gitse cildiyeye.

Taşşakların çatlayıp kanar, dedi abisi. O gün bir kenara koydu bisikleti. Bir daha ellemedi. Erkeksi görünüyordu, sigaraya başladı. Sigarayı bıraktı, eskisi kadar sertleşemiyordu. Bırakmak zordu. Çitledi kabak çekirdeği. Dediler geliyor üstelik prostata iyi. Günde 250 gram. En iyisini kavurur bahar kuruyemişçisi. Birader bu memlekette kuruyemişçilerin kazandığını kim kazanıyor? Atmış tabureyi dükkanın önüne izliyor sokağı. Hanıma sokulurken artırıyor şehvet kudretini böyle süzmek gelen geçen kadını. Bir de iyi gelir bak, mısır çarşısından alıyor onu da, lokumun illa cevizlisi. Son günlerde sık kuruyor damağı dili. Morali bozuluyor düşündükçe şeker olabileceğini. Duydu ki kalkmıyormuş şekerlilerinki.

Darmadağın ev, küflü ekmek. Tik tak voltasını atıyor saat. Tuzluk devrilmiş duruyor. On gündür bir kot iki kazak… Yine de sabah kalkıp duş alıyor. Saçlarını tarıyor. Saçlarını taraması şu demek; vazgeçmedim, daha sizi terketmedim. Saçlarını taramadığı gün bilin ki umudunu yitirmiştir. Artık o gün kanadı kırık göçmen kuşlara nasıl merhamet edilirse öyle davranılsın ister. İster ki bir esirin hüküm günü olsun. Fakat ani bir telefon… Sinemaya gidiyoruz diyor arkadaşlar. Sigarasını yarım unutup koşuyor. Evde gölgesini bırakıyor. O sıkıcı gölgeyi… Gölge, sigaranın kalanını oturup içerken söyleniyor. Yok bu adamla olmayacak. Bu nasıl hüzün. Varıyor sinemaya iki kilometre sonra. Genç adam da…

Selim’e göre adaletsiz bir yerdir dünya. Evlere girip eşya çalabilir dolayısıyla. Mehmet’e göre de adaletsiz bir yerdir dünya. Kanunsuz işlere bulaşabilir işsiz kalsa. Pencereden inerken gördü Selim’i. Dur dedi, durmadı. Tetiğe bastı vurdu. İkinci kattan kaldırıma çakıldı. Kırılan kemik sesi… Öldürmüştü Selim’i. Oysa anlaşamadıkları bir konu da yoktu. Ah şu diyalog eksikliği.

Karadeniz uşağının görülmüştür zaman zaman uşak olduğu. Lakin nedir bu yıl bu balığın bolluğu. Tezgahta çırpınan balıklara bakıp gülüyor. Bir yandan biliyor, denizde kardeşlik olmaz. Oysa dolmuş ağzına kadar balıkla boğaz. Bir arada bu balıklar hayatta durmaz. Bilir ki denizde kardeşlik olmaz. Soluduğun bir saniyedir denizin hediyesi. Bilmeyi öğretir, kıymetini. Budur işte bütün iyiliği. Az şey değil. Konuşurken bile acele etmeli. Hayat değerli. Orda karadenizin ortasında büyük bir sorun olmalı ki balıklar boğaza sığınıyor. Al gülüm ver gülüm koyun koyuna yaşıyor. Balık fiyatları düşüyor. Yüzler gülüyor. O küfrediyor. Götünüze benzettiniz denizi.

Araba seni dünyadan ayırır motorsa karıştırır. Motorsiklet kullanmak bir yaşam biçimidir, diyor yaşlı tamirci. Kendini nasıl sevdiğinle ilişkili. Yakın gözlüğünü çıkarıp kazağının kenarıyla siliyor. Ben kullandım tam otuz yıl hiç durmadan. Haa kurallara uyacaksın bir, bir de kadere boyun eğeceksin. Olabilir sonunda ölüm. Parasızlıktan alıyorsan hiç alma.

Sıcak iklimli memleketleri sever. Isınmak, giyinmek ve doymak hem kolay hem ucuzdur. Aslında oralarda her şeyin bir kolayı var. Kurallar esner. Gündüzün gündüz gecenin gece olduğu şüphe götürmez. Bir tek güneş yorgun düşürünceye kadar batmak bilmez. Kanı kaynar, canı daha çok kadın çeker. Gülümseyen yüzler ve kaygısız ağır hareketler hoşuna gider. Bol müzik dinler, yemek yer ve kitap okumazlar. Ne güzel. Çok da abartmak istemiyor ama sıcak iklimli memleketleri sever.