Mutlaka bir uçurum olur. Ne olduğunu anlamadan yuvarlanır gidersin, bağıra çağıra düşersin. Sonra ya burası fena değilmiş dersin ya da bütün kemiklerin un ufak olur. Bakarsın hala ölmemişsin. Keşke ölseydim dediğin de olur ama çaktırmadan hayatta kaldığına sevinmeye başlamışsındır bile. Mecburen kırık dökük kalkar devam edersin.
O uçurum vardır, düşülür. Bir insan yüzü, bir isim, bir ayartma, kışkırtma veya hayalle başlayabilir. Kendine bir şekilde geldikten sonra onun orada seni bekleyip durduğunu farkedersin. Daha kaç uçurum olduğunu bilmen mümkün değildir. Dahası düştükçe kendi derinine indiğin kuşkuludur. Böyle bir kural ve amaç yoktur yani. Düşersin, o kadar. Çoğu zaman aynı uçurumdan uzak durmayı öğrenirsin. Acıdan kaçan akıllı bir hayvan gibi temkinli atarsın adımlarını.
Yorumlar