korku iyi değildir ya diyordu. iyi nedir dedim. varolan iyidir. olduğu gibi. bakır kömür ve kandan sıçramış. şimdi karanlık geride kalırken çocukluğumla uzatılmış bir veda olduğunu gördüm hepsinin. bir eks atarsın, tüm dünya kardeş olur. bir duman…
anne vardır o zaman. güneşli bir bahçedir. sarılınır. koklanır. memesinden süt akar. yumuşacık kolları vardır. anne vardır. güvercin sesleri, çok sevdiğim o deniz. kıyısında temiz yürekli adamların gün boyu şarkı söylediği. sonra gece olunca ağladıkları. elleri yırtılmış, bronz alınları kırış kırış. çok sevdim o çocukluğumu.
bir adam tanıdım. hep 13 yaşında. göz yaşını saklamış. bir damla kalmış. o denizden hiç çıkmamış. dost aradım dosta. babacığı 13 yaşındayken ölmüş. hep 13 yaşında, babacığı her gün ölmüş. bir duman. bir eks. dünya kardeş olmuş. okyanusta bir damla.
özgürlük mümkündür diyordu. özgürlük nedir dedim. hapları bıraktım avcumdan. birlik denizi kurudu. yandı canım. gerçekle kan kardeş oldum. yalnız bir deniz…
yalnız doğar insan. yalnız ölür. yalnız sever bir de. tek başına. tek başına. tek başına. tek başına…
yalnız bir deniz. görecek ne bir martı, bilecek ne bir insan. koynunda tek bir balığın nefes almadığı. ay doğar üstüne. başka hiçbir şeyin olmadığı, öyle…
sessiz, kara, yalnız bir deniz. hiç bir yere vurmayan. bakır ağladı. kömür ağladı. altın filizi ağladı. ağladı kardeşlerim. bu denizde baş başa.
ne bir kolayı vardı, ne bir ilacı. döküldü avuçlarımdan haplar. vedalaşmak ne de uzun sürdü böyle. ne çok sevmişim sizi. ağlama dedim 13 yaşındaki adama. git işine dedi. o kaldı orada. küstü. kendi korkunç öyküsüne yürüyüp gitti.
bütün müzikler sustu. bütün evler eskidi. bütün o iyi adamlar öldü. dans durdu. sessizlik.
ne haldedir merak edersen, noktaya sor beni.
Yorumlar