İçeriğe geç →

GÜRÜLTÜ

Bu gürültü susmalı.
Yoksa kimse kimseyi işitmiyor.
Bu gürültü susmalı.
Yoksa sus pus çocuk,
kalbindeki sır nasıl işitilir?
Bu gürültü susmalı.
Sesim sesine dokunsun diye.
Bu gürültü susmalı.
Saklanmak üzere anlaştığımız ortak dil.
Bu gürültü susmalı.
Hayvan töresi, sürü çıngırağı.
Bu gürültü susmalı.
Bilmeyiş, duymayış, gerisini sen genişlet cehaletin.
Bu gürültü susmalı,
Susmalı yıldızların ve çiçeklerin gürültüsü.
Bu gürültü susmalı.
Susmalı mevsimlerin ve insanların yalanı.
Bu gürültü susmalı.
Tanrılar ve şeytanlar susmalı.

Onun için,
Durduğu zaman anlayalım diye,
Gönül dediğin hakikat altında serin bir gölgelik,
yaslamış sırtını gürültüye…
Bir an.
Bir an gönlünle karşılaşmak için,
bu gürültü susmalı.
Kendimizden bu gürültüyle saklandığımız çıksın meydana.
İnsan hoş bir yokluk, serin bir gölge,
İşte kalbimiz de bu sırrımız da.

Sonra ne yapalım?
Bu çağ için yeni bir gürültü icad edelim.

Kategori: ŞİİRLER

Yorumlar

Yorum Yap >>