GÜNEŞE EKMEK BANIP YEDİM

Allah ve apollon uzak bir galakside oturmuş beethoven dinliyordu o sabah. Kral tv sunucularından bir kızın çorabının kaçmasına karar vermişlerdi bir saniye önce. Orkestranın gürültüsüne uyandım. Koduğumun Beethoven’ının gümbür gümbür beşinci senfonisi çalıyordu tepemde. Dolar da yükselmiş, fakirlestik %50. Ucuzundan bir kahvaltı nasıl olur? Güneşe ekmek banıp yedim. Sarısı yayılıverdi uzaya. Beklesem dev bir civciv olurdu. Bütün yıldızları yemesini önledim böylece. Sokağa çıktım, gökyüzünde iki ecder alevden dilleriyle 69 yapıyordu. Hayvan işte, ortalık yerde. Baktım bir metre boyunda bir bok böceği, dinozor dışkısını mideye indiriyor. Kustum hemen, güneş açtı.