AYNA

Ayna’nın ilk güzel yanı, ayna olmasıdır elbet.

İkinci yanı görmendir. Hayır..Aynaya bakınca kendini göreceğini düşünürsün başta. Görmen henüz kararsızken, yani gördüğün biçimlenmemişken onun seni gördüğünde ne gördüğünü düşünür beynin.. İşte o zaman yansın biçimlenir, görüntü netleşir. Kendini ondan görürsün ilkin..ya da onu görmeden kendini göremezsin.
Üçüncüsü ve en önemsizi ne menem bir şey olduğunu gösterir ayna. Kıçını başını felan.
Ama özdemir asaf’ın da dediği gibi; “ben aynaya bakınca aynayı görürüm ilkin”