Yazar: Koçak

Duru bir su düşün. Ne kadar berraksa aktığını o ölçüde gizleyen. Hiç bir şey gizlemeyen daha doğrusu, aktığı farkedilmeyen. Sevgi en çok o suya benziyor galiba. Başı, sonu, dibi bilinmeyen, arındıkça. O ırmak saydam akar, sen bakınca kör olursun. Her şeyi gören bir kör.

Çiçek açtı ağaç, gerçekten açtı. Çiçek koktu, gerçekten çoktu. Yaz geldi, hava sıcaktı, gerçekten kavruk. Yapraklarla bezendi, gerçekten yeşil. Koyuydu gölgesi gerçekten. Karıncanın işi çoktu gerçekten. Kuş da onu yemeliydi, hakkıydı. O gerçekten ağaçtı, biz yalandan insandık. Siz yalandan söylediniz, yalandan dinlediniz. Sabahtan akşama yalan bültenler okunuyor ekranlardan, yalandan göz yaşları dökülüyor. Her özgürlük narası sizi biraz daha köleleştirmek içindi. Doğruyu bulamıyorsunuz artık. Herkes bir yol tutturmuş oluyor nasılsa. Yalansınız. Bir ülkemiz olmadı hiç. Yaşadığımız yalandı. Hiç birimiz gözümüzün önünü göremiyoruz artık. Küçük şeylerden mutlu olma. Çünkü küçük bir şey yok galiba. Şükür vardı. İnsanlar daha az kibirliyken şükrederlerdi. Şimdi…

Yaz akşam oldu, uyansana! Sabah bayraklar asılmıştı Hoparlörden bağırıyordu başbakan Algida dondurma soğuktu Yaşlı kadının gözleme tezgahı sıcak Daha bu öğlen burası bir kasabaydı yetmişlerden kalan, bir tek deniz kirliydi. Çocuklar koştu suya uçan balonlar takarak kanatlarına, sıcak mı sıcaktı. Bütün o çocuklar fidan gibi serpildi, güzel mi güzel oldular. Yaz akşam oldu , haziran temmuza döndü. Belki dünyamız da ısındı, belki… Ne olduğunu kim biliyor artık? Bütün herkes büyüdü, güzel güzel çocuklar oldu. Bunu görmek ne huzurlu bir son. uyusana !

iki paralel çizgi varmış. hiç kesişmemişler. damlıyorsun çiçeğin sus dediği, ballanarak ağızdan taşan sevgi dili. kör, sağır, madem ki ölüsün, gitmişin bi haylice. gri bulutlara salınan teras balkondan, takla atar güvercinler. bir ikindi vaktidir. ve içine çökmüştür yolların çamur ağırı, o anlatılmaz yorgunluk. yalan bitmiştir. her şeyi var edip, hiç başlığı altında toplayan sevgi. hiç bir şey yokmuş, her şey varmış. dayanılır gibi değilmiş. madem ki evimizdir, yırtın perdeleri. yırtın perdeleri. vakit çok az kaldı. yırtın perdeleri. hiç bir yol hiç bir yola çıkmadığındandır, hep kayboluşumuz. sabahın köründe aşık uyandığındandır. insandan daha güzel bir şey görmedim ben, yalnızlık ve saçmasapan…

anneler gününde anneme şunu sormak isterdim; ben az önce farkettim ki, kız arkadaşımdan ayrıldıktan sonraki 2 yıldır evimi pek toplamıyorum. genelde evi bok götürüyor anne. her nasılsa ben az önce anladım ki, 2 yıldır gelip senin evi toplamanı bekliyorum. oysa sen 6 ayda bir gelip evi topluyosun. sonuç olarak ev çok dağınık, hem de pis anne. şimdi bu sorunu yaratan sen misin, yoksa benim arızalı olmam mı? artık bu soruyu duyunca bilincinin içi dışı tatmin olur. hadi iyi anneler günü sana.