AKYOL BAKKALİYESİ

Karmaşık bir pazar günü. Damdan düşer gibi karşılaştığım, çocukluğumun Şerif Bakkal’ının oğlu… Öğretim üyesi olmuş. Tesadüflerin yüceliğine yeniden şapka çıkardım. Eski mahalleyi sordu. Eser kalmadı dedim. Bizim bakkalı da mı yıktılar dedi. Babası öleli oluyor bir yedi sekiz yıl. Çocukluğumun beş liralı sakız günlerinin akyol bakkaliyesi market oldu tabii ki… Ama yerinde hala. Müteahhitin biri almış. Yıkacaklar beş altı aya. Yerine sekiz katlı apartmanlar yapacaklar yüzlerce çocuk olacak. Migrosa gidecekler çikolata almaya. Ekspres kasadaki güzel kız yanaklarını sıkacak. Ama asla sakız vermeyecek para üstü yerine.