– ben önce bir şeyi isterim, gerçekten isteyip istemediğime daha sonra karar veririm.
– hiç gerçekten elde ettiğin oldu mu peki, istediğini?
– hiç.
asıl hikayenin kime ait olduğunu düşünürsün. kim kahramandır, kim misafir? bu her şeyden önemli hâle gelir senin için. ya düşündüğün gibi değilse? o zaman bunu değiştirmek için yapmayacağın şey yoktur. önce afili isimler ararsın bu çaresizliğine. asillere özgü bir çıkmaz yol, sıradan bir mutluluktan yeğdir her zaman. asıl hikâyeyi kendince asil hikâyeye dönüştürecek bir fikir ararsın. bulamadıkça sıkıntın büyür, bulduğun geçici çözümler de doldurmaz içindeki büyük boşluğu. üşüyüp durursun yalnızlığında. senin hata dediklerin, yaşamın ta kendisidir işte. uzun yollardan sonra anlarsın ki herkesin bir hikâyesi vardır, sonunda da tek bir hikâyede birleşir zaten hayat.
gerisi hikâyedir.
"Yüzey" tefrikasının tüm parçaları:
Yorumlar