…

…insanın kalbiyle karşısında oturup duran kişi arasında bazen bir boşluk açılır. Olmaz, ne yapsa dolduramaz. İşte bana olan da buydu, üstelik öyle sadece biriyle falan da değil, diyelim tüm toplumla, bir numaralı toplum düşmanı olmuştum ama bundan benim bile haberim yoktu. Bu o kadar büyük ve o kadar aşılamaz bir uçurumdu ki, o boşlukta uçuyordum, düşüyordum, yıllar geçiyordu, o boşluğu ancak delirerek, deliliğimle doldurabildim. Sevmeyi bırakmıştım ve bu beni delirtiyordu. İnsanlarla aramdaki engel istihbarat örgütleri, ermişler ve uzaylılardı anlaşılan. Doktor bu duruma psikotik bozukluk adını koydu, bana tedavi olursam müreffeh bir hayata kavuşabileceğimi vaadediyordu, ilaç yazdı, ne dinledim ne verdiği o acı ilaçları içtim tabi…