BU ZAMİR DE KİM?

Ben:iyi olan, hikayenin kahramanı, haksızlığa uğrayan, kıymeti bilinmeyen, sonuçta işleri çözecek olan. Bi de ölmese.
Sen:sen’i seviyorum. Beni sevmediğinden şüpheye düşebilirim, beni küçümsediğini zannedebilirim, seninle ilgili hissiyatım bazen doğrudur, bazen tamamen yanlış. Aklım sen’le çok meşgul olmuştur, bu ara bu huyumu azaltmaya çalışıyorum.
O:şüpheli tekil şahıs. Sen’le aramızı açan, Freudçuluk oynarsak annemi kapan babam, daha da devam edersek big brother. Dikkatli ol yani, ille de kötü olmasa da.
Biz:ben’ler.
Siz:valla çok da matah bir şey değilsiniz, abartmayın.
Onlar:Onlar ya çok iyidir ya çok kötü, orta yol yoktur, marjinal bir çete.
Bu:eşya, evdeki mobilya cinsinden, eve yumurta alan koca, beceriksiz evlat, dır dır eden karı.
Şu:itin götü.
Zihin haritamız, aile öykümüzdür…